Ralph Waldo Emerson
Uğrunda Ölemem
Aşkım bir oyuncak
Oyuncak mı sandın!
Sevdim,baştacı ettim diye
Uğrunda ölecek mi sandın
Damarlarımda ki akan kandın
'' Nefesim sensin ''derken
Sayende hep nefessiz kaldım
Son nefesim olsan bile sen
Uğrunda ölemem
Karşıma çıkma boşuna
Söyle,senin için neler yapmadım
Seni dünyamın ekseni yaptım
Allah'tan sonra eşim deyip taptım
Çok sevmemin bedelimiydi bu?
Uğrunda ölemem
Karşıma çıkma boşuna
Taş kalbine kana kana
Sayende döndüm kaldırım taşına
Bumbuz ettini,erittin yüreğimi
Mum yakıp arasanda
Uğrunda ölemem
Karşıma çıkma boşuna
Haydi..yürü git,yoluna yabancı
Aşkımdan dönsem bile şaşkına
Hiç boşuna ağlama,inanmam
Sebahat Ütük
Ben çoktan kayboldum
Ben çoktan kayboldum
İçimde
Sararan yapraklardı götürdüğüm, yanımda
Rüzgarlardı
Fırtınalardı
Kaybolduğum yılgınlıklarımla
Ben çoktan kayboldum
Bir sen
Sendin bilen
Ama gidişinde
Bendim yiten
Sokaklar yok oldu ardımdan
Günler sırlara karıştı
Kara bulutlar esir aldı koca şehri
İçinde sen olmadan
Ben olmadan
Yalpalaya yazdı toprak
Ben çoktan kayboldum
Karıştığım sular acılandı
Hiçbir şehir kabul etmedi beni senden sonra
Sen uykudayken
Kirliydi
Soluduğun hava bile
Benim yüzümden
Ben çoktan kayboldum
Yenildim kendime
Sır sır
Yavaş yavaş büyüdün içimde
Her güne hazırlıksız yakalandım
Ve kanmadım hiç
Bir an bile
Kendime
Bile bile
Hasretleri uzattım yıllara
Göklerin ağlamaları eşlik etti gecelerime
Seçtiğim tüm fotoğraflar sararmış
Duvarlarım ışıklara küs
Perdeleri sımsıkı kapalı hayallerimin
Gözlerim yollarda
Gelmeyeceğini bile bile
Seni bekledim
Uykulara dargın nice zamandır bedenim
Baktığım her yer sen
Geceye çaldım sokakları
Ağaçları siyah, yaprakları siyah bahçemin
Sayfalarım gibi simsiyah aynalar
Baktıkça içim kararıyor
Ellerim dualarda
Gelmeyeceğini bile bile
Seni diledim
İhanet
Aslında düşünmüyorum bile seni,
Sarhoş ve stresli bir adam olarak yazıyorum bu şiiri,
İhanetin aklıma geldiğinde, yine tutamadım kendimi,
Bu yüzdendir, görmek bile istemiyorum seni.
Bir sonsuzluk vermiştim sana,
Beraber yürürken eve doğru, sen sormuştun bana,
''Gökyüzü bizim mi?''
Ne gökyüzü, ne ay, bizden bir parça bile kalmadı aslında...
İlk geçirdiğimiz gecemizdi yılbaşı!
Ve unutmadım asla dansımızı,
Bu yüzdendir hak etmedin asla beni,
İhanetin ile birlikte sürdüm bu dünyadan seni...
Mont
İlk görüşte aşk değildi bizimkisi,
Sevmemiştim aslında ilk bakışta seni,
Sesindi beni senden nefret ettiren,
Ve yine güzelliğindi, seni bana çok sevdiren.
Yaşadığımız bir anıyı unutmadım asla,
Oturmuştuk hep beraber dostlarla,
Bir güneş gibi parıldıyordun yanımda,
Sevdiğim kadın olduğunu o an anlamıştım aslında.
Üşüyordum, bir hasta kadar,
Gülüyordun bana ve soruyordun, ''ne oldu sana?''
Kim bilirdi, aşk hastalığına yakalandığımı aslında!
Benim için montunu verdiğinde, anladım bunu bir kez daha!
Kıyamam Sana
dalgın bakışlı yârim ne bu durgunluk?
öyle mutsuz bakma kıyamam sana
yüreğin mi yanar, ne bu suskunluk?
öyle umutsuz bakma, kıyamam sana.
dil yarası mı sardı konuşan dilleri
çalar kapını; sorar solan gülleri,
ötmez olan, dertli susan bülbülleri
öyle umarsız bakma, kıyamam sana.
güller tomurmadan, gonca gül olmaz
gönül yanmadan sancı, kül olmaz
arı çiçeğe konmadan, aşk bal olmaz
öyle sabırsız bakma, kıyamam sana.
gönlün yanmazsa aşkın sencesi olmaz
sen bende yoksan aşkın bencesi olmaz
göz göze değmeden aşkın bizcesi olmaz
öyle kaygısız bakma, kıyamam sana.
Desem Olmaz
Desem olmaz
El bebek büyümüş, burnu havalı
Ben gibi çileyi sar desem olmaz.
Efkârım bitmiyor, sevdim seveli
Güzelim anlaman, zor desem olmaz.
Selamı keserse, yürek yas tutar
Ayrılık menemdir, ölümden beter
Yüzüme gülmesin, bakışı yeter
Şulesi yandırsa, dur desem olmaz.
Keremi aratmam, yanar dururum
Divane olmuşum, bağra vururum
Bir tatlı sözüne, ömrüm veririm
Kayıtsız kalışın, kor desem olmaz.
Derbeder haldeyim, içim yanıyor
Yüreğim çor aldı, aklım kanıyor
Halimi gördükçe, meczup sanıyor
Sebep sen vebalin, var desem olmaz.
Yahya Koza
04/2021