Oscar Wilde
Anlayana Sivri Bir Deneme / 1
Bu insanları anlamakta zorluk çekiyorum...
Neden gören gözlerini kör, duyan kulaklarını sağır, düşünen beyinlerini mankurt yapmayı bu kadar kolay kabullenebilirler ki?
Onurlu bir insan hayatından sefihlik süzgecini kaldırıp, iğrenç bir cerahatin, vücutlarını baştan aşağı zehirlemesine, ?neme lâzımcılık türevi? tavrı ile izin vermeleri; kabul edilebilirlilik sınırlarının kat be kat üzerinde, hayvanî içgüdülere egemenlik veren bir davranış biçimi değildir de nedir?
Ortak duygularla hareket etmekle, ?oryantal bir zekâ? ya boyun eğip, tıpkı Karagöz-Hacivat gölge oyununda olduğu gibi; çubuğun ucundaki ?hayâl figüranları? nı oynamak arasındaki büyük farkı ve zıtlığı ?nüans değil asla! - algılayamamak, insan kimliğini t
Ahmet Turan Altunsu
Dehşet-i Efşan Kâbahat
Kaldım kan ter içinde layefna gâsıkta
Zül-ü pişman değilim kadı bey,
Görmeli âhâli beni o in'idam yolunda
Yoktur beyanat-ı sabıkam, ahyamda
Lakin,
Bulamaz beyarişim, sedir-i divânda
Ettiğim bu şer ikab eylemeli, hınakda
Açtım a'yenimi banyolda
Ah, ben ne yaptım bu alem-i dünyada
Aforoz edin beni ecnebiler dar-ül-bekadan!
Yoktur amal-i uhreviyem ve olmayacakta pişigahım bu diyarda!
Kayıp serçe,,
Senin tarafından sevilmek
Hâla anılarımızı yaşatmanın mükemmel hissi
Benim çalılıklar arkasına gizlediğim minik serçem
Uzun zaman sonra kulaklarıma gelen o tanıdık cıvıltı
Gizli gizli büyümüş,geç cesaretlenmiş
Öyleki cesareti benide geçmiş.
Bu imkansızlıklarda cıvıltını duymakta güzel
Sakladığın hatıralar beni korkutsada
Benim dokunamadığım minik serçem
Hissettiğim şey hep benim olmandı
Ama kadere dokunamıyor insan.
Sil bunuda ne olur saklama
Beni yüreğinde sakla
Hep mutlu ol
İtiraflar belki mutlu eder
Ne yazık,,,Mutluluk bir sevgi hapisanesinde.
Belki bir gün af çıkar
Belki özgür oluruz
Gecenin karanlığındasın
Sana gönderiyorum ateş böceklerimi
Sevgimi,sildiğim şiirlerimin ruhunu
Sana gönderiyorum..
Seninle uyuyorum..
Sana uyanacağım..
Benden İyisi
Var mı benden iyisi?
Seni öptüm, beni sevdin.
Feci şekilde utanırken,
Canım ciğerim; benim o belimi sardın.
Tepişti filler,
Bak; yapma seni sevdim çokça, dokundum di mi?
Üfledin üzerime ve beni yaktın.
Tenim de birden buldu.
Değerken ellerimiz, kaçardı gözlerimiz.
Saçlarımdan severken,
Güzel, temiz ellerinle; göremedin içimi.
Sahiden saftım, vururdu kalbim.
Bak; birazcık ayılmam lazım, dokundum di mi?
Üfledim üzerine ve seni yaktım.
Varmış benden iyisi.
Seni öpmedim, beni sevmedin.
Feci şekilde sevişirken,
Canım ciğerim; beni istemedin, olsun.
Duruldu filler.
Bak; seni unutmam lazım, bıraktım dokunmayı.
Üfledim üzerime ve ben yandım.
Derken,
Dokundun..
Şarap Hayratı
Fayda etmemesi son pişmanlıktaki umut kırıntılarının hayallerdeki dizginlere.
Yaşlanacaksın,
Ben hissederken;
bir adamın dokunuşundaki sıcaklığı,
sen ancak yüreğimdeki soğuğu tadacaksın.
Çırılçıplak severken seni yüreğim,
ne önemi var giydiklerinin?
Ailenin vermediği sevgiyi vermiştim sana oysa,
demek ki varmış bir bildiği onların.
Ha canını sıkan bir durum olursa eğer;
biliyorsun, hiç umrumda değil.
Gün geçtikçe ufacık odamdan dışarı taşan duygularım sel oldu.
Beni hiç bilmediğim yerlere, tanımadığım ruhlara misafir etti.
Bense zirvesindeydim gençliğimin
ve tek şey aklımdan geçen, aşağı atlamaktı.
Çıktım bi’ yola.
Bir kişilik de fazladan yerim var yanımda,
Ama sende yok o kişilik.
Ben yürürken ıslak kaldırımlarında dar sokakların, en yakındaki sevgilimin evine,
yalnız izleyeceksin sevdiğini zannettiğin dizinin sezon finalini.
Yakacağım sigaramı ışıklar kapalıyken,
kalkmadan yatağımdan ve de kaldırmadan sevgilimi üzerimden.
Ben tek elimle sarılırken yalnız olmayışıma,
yalnız içeceksin sigaranı, karşı balkon manzaralı balkonunda.
Garip garipsemelerin tam karşısında,
yüreğinde kediler, kargaların oyununa gelecek; her gece, gündüz.
Tüm sevişlerden uzaklarda bir ormanda, çadırımın önünde,
adını hatırlamadığım bir adamla dans ederken, yaktığımız ateşin karşısında.
Yansıyan gölgelerimizdeki ahengi seyredeceğim buğulu gören gözlerimle.
Ben okşarken adsız adamın saçlarını,
yalnız içeceksin boklu çimen suyunu, yıllara karşı gelmeye çalışıp.
Bir gün Emel Sayın klibi gibi görürken gözlerim,
kapanacak tekrar açılmamak üzere.
Müdahalede bulunmayacak yanımdaki insanlar, saygı duyarak vasiyetime.
Ben ölmek isterken bile saygı duyarken sevdiklerim,
haftalar sonra kokundan bulacaklar;
yalnız cesedinden kalan, kedinin yemediği kısmı.
Diyecekler ki arkamdan;
ben öldükten hemen sonra,
yer zaman fark etmezdi ona
her yerde sevebilirdi herkesi,
dahi her yerde sevişebilirdi herkesle.
Gelse seviştiğim tüm adamlar cenazeme;
after party ayarlar, eğlenirlerdi beni uğurlarken.
Üzerlerinde bıraktığım izlerden bahsederek, eve giden yolda.
Geldiklerinde mezarımın başına,
başucumdaki şarap hayratından doldurarak kadehlerini.
Hep bir ağızdan bağırarak anılarını,
şerefime kaldıracaklar ellerini havaya.
Şerefe, aşka, sevgiye ve dahi güzel günlere..
Toprağımdan öpecekler beni, sen gelmeye cesaret edemezken.
Dirimden geçip, ölümün bile karşısına çıkacak cesareti bulamadan göçeceksin..
Üzülmeyecek hiç sevdiklerim, hem de hiç!
Çünkü bilecekler zamparanın hayatının;
kalbi durunca değil, andropoza girince bittiğini.
Oysa ben işini iyi yapan herkes gibi,
zirvede bırakacağım gördüğüm günleri.
Tıbbiyenin kantininde öğrendim nasıl durur insan kalbi,
sen daha fazla yorma diye..
Andropoza girmeden ara vereceğim yaşamaya ve
andropoz bana değil, ben ona boydan gireceğim.
Hızlı yaşayıp genç öleceğim ki,
cesedim güzel olsun.
Çünkü bilirsin;
iyi kızlar cennete,
kötü kızlar her yere giderler.
İçimdeki Seks
Sana senden seni sevmektir gelen içimde kalan ve geçenler.
Bir karmaşanın ortasında,
beyaz siyah gri boz "mavi" ve yeşiller.
Sevmek dağı, taşı, seninle gökyüzünü ve bazen ağaçları.
Sebepsiz rüyalarımda her gece okşamak suratının aklımda kalan tüm zerreni,
daha bir zor geliyor gün ağardıkça ve de açtıkça.
Söylemem ne kadar güzel bakar gözlerin sabahın ilk ışıklarında bana, söylemem.
Bana baktıkça, kendin görürsün.
Bakamayışlarının kaynağı ta kendisi olmuşsa sevginin!
Öyle seviyormuş gibi yaparken birden sevmiş değil,
daha çok; severken, seviyormuş gibi yapmaya başlamış gibi.
İyi bir seksten sonra kendini dağlamak gibi,
güzel bir geceden sonraki gündüz uykusu gibi,
belki biraz da güzel içmelerin sonrasındaki, böyle olmayacaksa içmeyelimler gibi,
uzun bir mola vermekti seni sevmeye.
Seni sevmek senden habersiz,
içten içe gülmek gibiydi hayata.
Sevgilim sevmek seni; tanrıya inanmaktı, insan olmaktı, zamanı durdurmaktı.
Bıraktığın izler yüreğimin orta yerinde,
yaradan da derin, yaradandan da yüce.
Hiç kimsenin bilmediği küçük pembe gezegenimin baş köşesinde,
oturmuş şarkı söyler hür biraderler mutluluğun ta kendine!
Yahu hiç mi görmeyeceğiz kötü günler dercesine en kötü gününde!
"Sevgilim seni sevmek içten içe,
bir yaranın üstünden geçer gibi,
inceden inceye sızıyla, kanatırcasına."
Bir yer var, biliyorum. Orada kavuşacağız.
Varlığın başından beri tartışmalı varlığıyla, Dante de orada kavuştu sevdiğine.
O günleri göre(meye)ne dek bilincimin altında, üstünde,
kafamda filler sikişiyor.
Biri sana, diğeri bana benziyor.
Filler üç tane.
İçerim Ben
En çok kendimi üzdüm seni severken,
oysa en büyük ayıplar sana edilmişti ben giderken.
Sen yıkılırken kocaman binalar gibi karşımda,
sanma ki güldüm acılarına içerimden.
İçerim de!