Alexander Everett
32
Senin hayalinle dolu ömrümün her saati
Gözlerini hatırlatıyor perdeden sızan ışık huzmesi
Duvarda asılı tabloda yalnızlığımın portresi
Kırar darağacımı hasretinin gülümsemesi
Belki bir gün birlikte güleriz
İçimizden korkuyu silmeyi deneriz
32'nin depresyon etkisiyle
Sarılamadığımız her ana küfrederiz
Bu insanların hepsi içime dert olur
Annemin kolları artık bana ev olur
Duyduğum bu sesler titrememin sebebi
Sinirlendiğimde hepsi karanlıkta kaybolur
06/04/2022
Mert Eldoğan
Olacaksa şafak vaktinde olsun
Rüzgar nereye savurursa artık
oraya yöneliyor
Kafese sığmıyor bir türlü
Bir cam saydamlığında hasas ve kırılgan
Bir kemirgen gibi kemiriyor her yeri
Ortalığı kavururken bir derin kasırga
Duymaz kimsenin ruhu
Bir derin sesızlık kaplamiş ortalığı
ölüm zesizliğimi ne
Etrafıı yakiyor, durmadan
Duyabilir mi ki başka hiç kimse
Anlayamaz ki başkası
Anladım elemeseydım taşı
Sert olduğunu bilmezdım belki
Rüzgarı fırtınayla karıştırırken
Kılı kırk yararak bakmalı insan
imtihan olsa gerek
Ne aklımızla anlayabiliyor
Ne sabır ile karşılıyoruz
Dimyata pirince giderken,
Evdeki bulgurdan olma bumu
Grift bir bilmecedır sanki
Zorluyor gizli bir güç
Çeşitli yollar gösteriyor karışık
Her birinde cennetın başka rengi
Gir girebilirsen
Tuzaklar hazırlamiş her yönden
Basarsan ilk adımla gidişi getirecek
Yanmak var, kül olmak var belki
Al'ında mor'unda zehir dolu
Süslu püslü ve cazip görünmesi ondandır
Nice kelebekler ışığına,süsüne kandılar
Yandılar yaklaşınca yakın mesafeden
Telef oldular birer birer
Karışık bilmece
Günlümün Sürürü nerdedir.
Gözümde görünen öyle
Bilmiyorum nasıl olacak
Ebedi uyku gibi ebedi ölüm gibi
Bir sonsuz uykudur bu bekleyiş
Nerde karanlık dehlizlerde kayboluş
Kar yağiyor ,kar yağiyor günülere
Karanlık bir zeminde kaymak var
Boğuşmak var karanlık sularda
Boğulmak var işin içinde
Ah bu ne dehşet, bu ne fırtına
Bu ne bela
Rengarenk renklerle kuşatılmış
her taraf
Şimdi nerdedir,nerde
Bir güvercin gibi yerleşmiş yuvasına
uçmak üzere olmakla beraber uçamiyor
Yanılıyormuyum bilmiyorum
üzüntüler bir yığın gibi birikmiş
Ah şafak vaktı,ilk ışıklar beliriyor
Ilık bir hava aydınlık ve renkli
Pırıl,pırıl masmavi gök
Kurtuluş müjdesi var
Ne istiyorsun,iste ne istersen
O başka
İstemem eksik olsun bütün varlar
Durmadan sızı içinde kıvranmiş hasta
Altın köşktemı
Kırk odali yerdemi
Küçük toprak damlı kulube gibi yerdemı
Altıda bir üstüde birdir yerin
Gerçektende fark etmez hiç bir şey
Yazın haratetli ateş
Kışta buz tutmuş yüreğım
Tatmin etmez hiç bir şey
Bu acayip hal eritecek.
Yavaş,yavaş
Ne kurtuluşu var
eczanelerde ilacı bulunmaz
çare olmaz hiç bir şey
Söyleyin çözmek için anahtarı kimdedir
Kim açacak kapıları birer birer
Olacaksa olsun şafak vaktinde
o ebedi müjde
19/04/2024
Mehmet Emin sakin
SÖZ
Tek başına ne ruhum, ne bedenim kaldırabilir aşkını. Bak ikisi de nasıl yüklenmiş bu koskaca sevdayı. İlk günki sevdayı, son gün de hissedeceğime, elimin eline değdiği o anı her gün yaşayacağıma, seninle yaşlanacağım yıllara mutluluk katacağıma, seni yalnızca sen olduğun için seveceğime bütün içtenliğime ve samimiyetime dayanarak söz veriyorum.
Nasıl bağlandıysam sana, birileri çözmeye çalıştıkça kördüğüm olacak.
Seni öyle kuytu yerlere hapsettim ki, gönlümde en derin yere indiklerinde bile seninle kaybolacaklar…
Umutlarım sıkı sıkı bağlanmış hayallerime, bana attığın her adımda kör düğüm ekleniyor.
Mutluluğunla mutlu oluyor, tek bir göz yaşına yakasım geliyor şehri...
Beyazlar İçinde
Hatırladıkça unutacaksın beni
Lakin unuttukça özleyeceksin hatıralarımızı
Kalbin bedenine sığmayacak artık
Baska bedenlerde atıcak
Ama sen unutucaksın beni aklina geldikçe
İnsan unutmaz hiç bir seyi
Ama unutamasada hatirlamaz aklındakini
Gün gelecek sen beyazlar icinde olacaksın
Benide cepiz beyazlara koyacaklar
Sana şiirler okuyamayacağım artık
Cebime kağıt parcaları dolduramayacağım
Sana mektuplar yazamayacağım artık
Ama anneme söyle ağlamasın baş ucumda
Onun göz yaşları doldurmasın tabutumu
Gülsün gülmekten ağlasın annem
Sen beyazlar icinde evet diye bağırırken
Annem hayır diye ağlamasın baş ucumda
Gönül
Birkaç dakika yanımda
Bir o kadar uzaksın
Batmayan bir güneşsen
Bense anca bir ayım
Ben bir sokak lambasıysam
Sen bir oda lambası
Ben soğukta yalnızken
Sen sıcak ve huzurlu
Yalnızlık bir mumsa
Ben üstünde ateşim
Huzur bir sohbetse
Sen sohbetin kendisi
Aklıma takılan neydi?
Aklıma takılan neydi?
Bir gece yarısı Zihnimi kurcalayan ahlaksız hislerin,
Zevkine karşın sefana da öfkeliyim
Anlamlandıramadığım hislerimdeyim.
Karanlık olur da nasıl kurcalamam beni
Ay gözlerime yansırda nasıl davranmam kör gibi
Derin derin nefes alırsam konuşmayı unuturum
Bana seslenince sen; nasıl davranmam sağır gibi
Kaçtığım günlerimdesin
Kaçtığım tek yüreksin
Yabancılığına sığınmıştım oysa ki
Beni tanıdığın güne dua ettiğimi nereden bileceksin
Kimsenin tanımadığı, aklımın eseri sen
Açıklamalısın bana çektirdiğin yalnızlığı
Herkesi tanıyan beni göremeyen sen
Bilemezsin kafamda kurduğum sanrıları
Vaktim belirsizse bunu sen belirle,
Zamanım duracaksa,
Bunu sen eyle
Bilirim ki yapayalnız bir yaşam süreceğim
Bilirim ki sadece seni bekleyeceğim
Hiç olmayışın, bedenimde var olmayışın yok mu?
Bilirim ki sessiz, sualsiz gelişini bekleyeceğim.
Bedenim buruşacak
Ruhum tazyikli öksürüğü andıracak, yorgun.
Şimdi sensiz bahçemde nasıl sefa süreceğim?
Burada olmalısın ve bunu bilmelisin ki
Ben durmadan süreceğim.
Seni bulacağım kıyıda, köşede cahil bir köyde
Seni bulacağım ateş böceklerinin ışıksız kaldığı bölgelerde
Seni bulacağım bir yetimhanede isminle sesleneceğim
Seni bulacağım, bisikletinden tanıyacağım.
Ve fark edeceğim ki;
Beni bulması gerekenin sen olduğunu idrak edeceğim,
Çabam sonucunun pişmiş tadıyla tatmin olmayacak, çiğ tadacağım
Bu sefer sana bırakacağım
Yabancı , yabancıyı bulmalı
Yoksa iki yabancı yalnızlığında çürüyecek…
Aşk Derken
Aşk derken hayat daha güzel...
Farkına mı varmak...
Ne dersen de...
Gözler gerçeğe açıldığında...
Meğer boşuna oyalanmışız...
Ahmakça isteklerimize…
Neden mi demekte geç kalsakta...
Farkında olmalıyız bu alemin stüdyo...
Hayatınsa devre arası olmayan senaryo olduğunun…
Rollerimiz günahlarımızdan eksik...
İyilikler yoksun olsa da...
Bizler filmlerimizin baş rol oyuncusuyuz halihazırda...
Yap bozun parçaları çevrendekiler figüran…
Yazarken hazır tablo hoş görünse de...
Yok ederek hayatta kalıp, gülüp eğlenebiliyoruz…
İmkansızlık bu olsa gerek...
Tanrı'nın lütfu, beğenmediysen eğer...
Çıkışı mı arıyorsun? Sen bilirsin!...
Kural katı, sıkı ve dönüşsüz....
Zamandan düştün, öl o zaman…
Aşk derken hayat daha güzel...
Farkına mı varmak...
Ne dersen de...
Aşk