Mevlana Celaleddin-i Rumi
Hiç Bitmeyecek Sanmıştım
Hiç bitmeyecek sanmıştım...
Usul-usul gelmelerin,
Kısık-kısık gülmelerin,
Sevincimden ağlıyorken,
Yanağımı silmelerin
Hiç bitmeyecek sanmıştım.
Ama.....
Bitti.
Şimdi şeyda bir bülbülüm
Nerde benim beyaz gülüm?
Kırıldı kanadım, kolum
Mutluluğa giden yolum,
Hiç bitmeyecek sanmıştım.
Bitti....
Hiç gitmeyecek sanmıştım...
Gözlerinden cayamadığım
Dokunmaya kıyamadığım
Dün gerçekti bu gün hülya
Sevdasına doyamadığım,
Hiç gitmeyecek sanmıştım.
Ama.....
Gitti.
Hüseyn'im kanlı yaş ile,
Reva mı çektiğim çile?
Bu tozların pembeleri,
Savrulupta bir meçhule,
Hiç gitmeyecek sanmıştım.
Gitti....
"O Beni Böyle Kahretti,
Allah Onu
Hüseyin Öztürk
Bir Sen Bir Ölüm
Kalbinden bahar geçmiyor
Öyle bir şey ki vazgeçilmiyor
Bir sen var bir ölüm
Acımasızca karşımda duruyor
Savrulmuş bir yaprak kuruyor
Ölüyor günden güne ölüyor
Bir gözlerin bir sözlerin
Beni kalbinden vuruyor
Oyuncak
Yığılmış kinler sıradağlar gibi
Kalplere bir nur giremez olmuş
Açılmış nefretin dizginsiz dili
Yalanlar bir süslü efsane olmuş
Tarih, din ve hukuk
Zalimlerin elinde oyuncak olmuş
Hakikat, Adalet ve etik
Meczere ve mezalimden utanır olmuş
Soğuk renktir ağıt
Bir yağmur yağar şimdi sensiz
Bir rüzgar eser yanında ama bensiz
Ayrılık sırılsıklam toprakta kefensiz
Anlatmaktı seni bir renge
Gecenin kaldım ortasında
Görünmez düşümde nasıl anlatsam uyandırdım kendimi
Kimse yok, hiçbir şey yok, karanlıktan başka kopmuş ışık bile yok, buruna uçan koku yok aşk yok, o zaman neyleyim bol alkışı
Karanlık odada,
Alışılmamış görünüş,
Yoldaşlığa bir anıyı anımsatıyor , ne dediklerine dair
Yeniden diriliş örülmekte,
kurtuluş çalacak ağaçların kökleri hayatın dirilişine.
Acıyla karışık hoşnutluk olacak.
Bir de uyuyamadığımı gördü kadınlar basit bir aşık gibi .
Ah sevgilim ! Sen de öyle olmalıydın bana.
Istemeliyiz basit olmayı, haklıyken hemen şimdi .
Birden sözcükler dikildi karşıma "Nedir yanlış olan?" diye sordular bu kez.
Hiç o kadar uzaklara gitmedik ki biz, Aklım başıma geldi bu soruyla, hıçkıra hıçkıra, yeterince basit oluncaya dek gözlerimi yumdum seni görünceye kadar ve seninle uyanmaya uyudum rüyamı.
Aşkın rengini sordum
Şiirden anlayan akşam oldu mu ağlar
Hisseden yağmurla aşka ıslanır ağlar
Artık yok aynalardaki karanlık bir yüz
Anladım seni bir ömür anlatsam yetmez
Gönlüm bir tek seni görürde kıymet bulmaz
Ömrümüzü şimdi çizmiş ufka bir el görünmez
Harfler sürülmüş resim lekelerine silinmez
O Mevsimde Yazlar Hep Kışa Denk Gelirdi
Anlatılan her şey gerçek gelirdi
Sanki yaşanmış gibi içinde gezilirdi
Bir bilseler hayat film şeridi gibiydi
O mevsimde yazlar hep kışa denk gelirdi
Görmeye gerek yok hislerde önemli
Kışın ortasında yanmak bile hünerdi
Günlerin saatleri değişkendi
O mevsimlerde yazlar hep kışa denk gelirdi
Anlamadıysan sende beni
Bırak gitsin yaşıyorum diyen herkesi
Canıma can katan şeyleri
Bıraktım ben geçmişteki günleri
Yapılanlar yaptıklarıma esir oldu
Geçmişte gördüklerim kefildi
O mevsimlerde yazlar hep kışa denk gelirdi