Dağınık Şiir
Bir çocuğun sorduğu sorulara verilemeyen cevaplarda saklıyım ben
Dünyaya leyleklerin getirdiğine inancımı yitirdiğim güne kadar çocuktum
/?Niyeydi sana meylim?? şaşırdığımı anlattığımda
güldüklerinde anladım ters olan bir şeyler var/
Her sorduğum soruya verilen yanıtların yalan olabileceği kuşkusudur
Kafama sığdırmaya çalıştığım bunca kitaplar
/Ki onların da yalanlarını yakaladığımda
Ömrümün kısalığını fark ettim bilmek için her şeyi,/
Bilmeyi bu kadar meraklı bir arzu ile istememin sebebi aşktır desem komik gelebilir
Ama aşk hayata bağlanmanın ipini sarmış beline salınıp durur ortalıkta
Ben bu kalabalıkta yolumu nasıl bulurdum sana tutunmasaydım
/İşte aşkın gerçeğe götürmesi hikayesi böylece ba
Oğuzkan Bölükbaşı
Bayım
Belkide hayat seni karşıma çıkarmasaydı.
Duvarlar içinde yaşayıp gidecektim .
Ben olamayacaktım.
Yada kendimi sevemiycektim.
Aslında farklı dünyaların inanlarıyız ;
Sen geceleri parlayan bir yıldız,
Ben ise karanlıkta sönmüş bir güneş,
Sen denizde yüzen bir balık,
Ben ise denizi uzaktan izleyen bir kuş,
Sen fırtınada uçan bir kum tanesi,
Ben ise karda kaybolmuş bir kar tanes,i
Sen ilk baharda çiçek açan ağaç ,
Ben ise sonbaharda yaprakları düşen ağaç,
Sen gökyüzünden dans eden bir adam,
Ben ise gökyüzünde hapis olmuş bir kadın ,
Bu şiir sana bayım.
Sonun Sonrası
Tek bilmeni istediğim;
bir masaldın benim için.
Mutlu sonla bitmeyen.
Ben hep böyleydim.
Bir kitap biter, ben kabul edemezdim
hep “sonra”sını arardım.
Sonların sonraları yokmuş.
Bitti’yi anlamak büyük mesele.
Bana öğrettin; yücesin
Teselli
Ruhumda bir genç kız,
anlatmak zor, imkânsız,
Soruyorlar kimdir o?
Diyorum ki, bir şal;
Boynuma dolandı,
beni ölüme bağlarcasına sarar.
Ama sanmayın ki bitkinim,
Öyle gözüksem de ne hüzün ne de ağırlık,
Yaram ondansa, tuz basarım yarama,
Her acı ondan tatlı, asla keder değil bana.
Duyguların Yaratıcısının Güneş'te buyurduğu gibi:
"Güneşe ve onun aydınlığına,
Onu takip eden aya,
Onu ortaya çıkaran gündüze,
Onu örten geceye,
Göğe ve onu bina edene,
Yere ve üstündekilere,
Nefse ve onu şekillendirene andolsun ki..."
Bekleyeceğim seni, ey ruhumun tesellisi!
Görmeyeli
Görmeyeli çok olmuş gözlerini.
Dönmüş yüzün adeta bir şiire,
Büyülüyor baktıkça insanı.
Güzelliğin acı veriyor kalbime,
Emin ol hiç yok insafı.
Görmeyeli çok olmuş saçlarını,
Güneş vurunca oluyor altın sarısı.
Sen bulunduğum yere gelince,
Ellerim bırakır kitabı.
Önümden geçince,
Çıkarır kalemi kağıdı.
Görmeyeli çok olmuş seni,
Ve emin ol tıpkı bıraktığım gibisin.
Ne bahtiyar oldum duyunca sesini,
Gülüşün hala manzaraların en güzeli.
Sen döndün ya hayatıma,
Bastığım yerler yemyeşil çimen şimdi...
Canımın İçi
Önceliğim ait olduğum mücadelem...
Geç kalamam...
Canımın içi Eylül geldi...
Her mevsim senin gibi...
İçimde büyüttüğüm...
Bazen anlamlar tükenir...
Belki inanmak yeterli...
Fakat çok özledim...
Bilirsin gürültüm şiirler, şarkılar...
Sen olduktan sonra...
Ben senden gidemem...
Sırrına belki varamam..
Hayran olduğum içimden geldi...
Bir zaman gelecek...
Yani bizim zamanımız inan...
Bu vakitlerin kıymetini bilelim...
Olabilir mi?...
Üzülme demeyle olmuyor...
Yaşananlar unutulmuyor...
Bilmek istiyorum seni...
Yüreğimde yaktığın ışık...
Zamanım senin...
İyi şeyler zamanla gelirmiş...
Benim iyi şeyim...
Yokluğunu yeterince gördüm...
Hani nerede varlığın...
Pes etmedim, kabul ettim...
Zaten ne değişti takvimlerden başka...
Mucizem, bakışların düşlerimde.
Sevgimi kaderine terk edemem...
Geç mi kaldım?..
Rüzgarlarına yetişemem...
Aşk
Sahi bugün beni sevebilir misin?
Bayım bugün beni seve bilir misin?
Gözlerinin içi güler mi benim için
Belki ilk aşkın olamayabilirim.
Belki en sevdiğim rengi unutabilirsin. Belki kırılırım Ama yinede severim seni Sadece seni sevdiğim için de sevebilirsin beni
Sahi buna rağmen beni sevebilir misin?
Yeşil rengin en çok yakıştığı adam.
Belki ufak bir kırgınlık duyarım sana.
Her saat başı seni düşünürüm.
Saf temiz bir sevgi beslerim sana
Küçük bir kız çoçuğu gibi severim .