Ter

ben anımsadığımla
hep bahara açıyordum sonrasında
öncesinde sen bana bildiğin bütün
şarkıları mı okuyordun ? unutuyordum -

sen yaşamadığınla
benden koşar adım kaçıyordun ki ben
yıldızları yüreğine ince ince saçıyordum nice .....

peşinde ...
bu göğü hangi yalnızlığımla kaça satın alıyordum

yağmurlar mı yağıyordu yoksa
yokluğun muydu yoğunluğum o vakit
peşinden coşup durulduğum muydu bu sür git
yağmurlar mı diniyordu dinliyordun dileniyordum

ah parçalanmış anlar hanemde neden
hiç tanımadığım yüzler beni öpüyordu

- soluklanıyordum -
sonsa susuyordu zaman sahi susuyor muydu ...

sen acılarınla hep
gece yarılarını gösteriyordun mutluluğumla
ben kardeş kardeş anlaşamıyorduk ... niçin
neden az geliyordum hep yazlarına ...

ayazlarına sığ sularda öfke
az ötede gizli bir intiharın ipi çekilirken
pimi intikamın azlarına sis sabahlarda keşke

niçin neden ağır bir hastalık geçiriyordun ...

sancılar mı sarıyordu yoksa
sandığım mıydı sakındığım ihaneti
nefreti doğurduğum dokunduğum muydu tek
yaralar mı kanıyordu kaçıyordun kalıyordum

ve tutulmuş aylar tadında bir neden
neden yazılıyordu ufuklara düpedüz

hiç inanmıyordun sınanmalara çünkü
sıfır ihtimal ısınmalara ısrar ... esrar misal
uçmuyordun ... suç teşkil etmiyordun di mi
hiç korkmuyordun korkmalara çünkü

doğmuyordun ve dolmuyordun kalpte
bu eşsiz tesadüfte ... hangi renk olacağına sen
bir türlü karar veremiyordun ... ah çırpınmalar
pırpırlar eksiliyordu kafesimde ...

sen elde kalanınla
hep bana yakışıyordun öncesinde
sonrasında ben sana bildiğim bütün
duaları mı ediyordum ? hatırlamıyordun ?

ben konuşamadığımla
senden daha çok haykırıyordum ki sen
yalanları hayatına yılan yılan sıralıyordun yine ...

peşimde ...
bu göğü hangi yalnızlığımla niye sana adıyordum


kk
25 mayıs 2004 istanbul


Kadri Karahan