Kuş, Çay ve Göç

Yaprak tutunamadı dala,
Çekti toprak ağır ağır.
Kanat açtı kuş göklere,
Çayda bir yudum kaldı
İçilmedik!
Rüyada buldu gözler uykuyu,
Yaprak çaydan koptu düştü.
Bir tüy havalandı, uçtu da uçtu
Kafdağı kaldı tek
Geçilmedik!
Ruh, felah için buldu kuytuyu,
Bir bardakta bin demlik çay.
Kuş konamadı bir daha dala
Yaprak kavuştu da…
Bir gövde kaldı
Biçilmedik!
Hicret vakti gelmişti;
Eşyalar paketledi insanları.
Komşular kat kat yükseldi,
Çay ikram etti binalar.
Kuşlar taşıdı evleri,
Gönüller kaldı geriye
Göçülmedik!


Mustafa Apaydın