küçük aşklara
inanmama kim acıdan göz yumdu
ona sevgiyle bir tokat atmana engel
olmadım ama ya o seni nerede buldu
sen hep oyunu iyi
bilmene güvendin ve o benim
saklandığım yerde de parıldayacağı gerçeğine
ikimizde inanmadık ki hiç böylesi ışıl ürpertilere ...
kaç kez başa aldın o filmi
ben kaç kez sonuna kadar söyledim o şarkıyı
kaç kez gerçekten yara kanarken acıya yakıştı ah
kaç kez ...
çok renkti tesadüfün denizi
sen en çok hangi sahilinde ıssız kaldın
ben en çok hangi ölümünde böyle hayata döndüm
ya su kaç kez kiri akıttı ... pisi acıttı ... kötüyü yıkadı ...
yetimdim
kocaman bir deniz kabuğunu kulağıma
dayadığında yetindim sana kulak verdiğimde
ben sahiden yeniktim kendine dost kendine yitiktim
sen hep umarım
iyi ki geldim diye içlendin ve ben
buradasın diye sıkılmadım gecede
ikimizde daha önce hiç böyle kanamadık sessizliğe ...
bir dokunuşu kaç altından
saydın ... bir öpüşü ... ya bir içten sarılışa
kaç kesiğini diktin bir anlamlı bakışa bu telaşa ah
aç ...
tek renkti gerçeğin mevsimi
aşk en çok hangi deli hasrete öyle kapıldı
ayrılık en çok hangi emanete böyle ihanet etti
ya ateş kaç kez külü vurdu ... seni kavurdu ... beni savurdu ...
büyük aşklara
inanmana kim acıdan göz yumdu
ona öfkeyle bir tokat atmama engel
olmadın zaman en çok burada durdu
kk
04 şubat 2004 istanbul
Kadri Karahan