Sadık Şiir Kalbin Bozuk Şivesi

kalbimin kırılmasını
anlıyordun ama kendine
bunu anlatamıyordun ? bu kentte
her gün öldüğümü bilmen intikamındı

her gün o şarkıyı söylemem
düşlemendi ama sanki dünleri benimle
süslemendi .... hiç mi ah etmiyordun ki
beni anlamıyordun özlenen beklenendi

renkli ışıklarına dalıyordun
istiklal soluklanıyordu ... ve bu sessizlik
hep bedeline sığıyordu .... eve dönmeyi
hak etmiyordun böyle ...

ah ben nice kadında
sen adında aşk kandım .. nice
ben tadında bir yalanda ... az
çok umurumda sandım

içimin ezilmesini
anlıyordum ama kendime
bunu anlatamıyordum - bu kentte
her gün yaşadığını bilmem intiharımdı

her gün o vapura binmen
olurumdu ama sanki bir yerde çiğnenen
onurumdu ... hiç mi iç geçirmiyordum ki
ihtimal vermiyordum incinen gururumdu

ahenkli adımlarını duyuyordum
istiklal hiç bitmiyordu .. ve bu sensizlik
hiç hoşuma gitmiyordu ... eve dönmeyi
düşünmüyordum böyle ...

ve sen nice adamda
ben adımda aşk kaldın ... nice
sen yanında bir talanda .. yok
pahasında vardın

tüm her şeyi
anlıyorduk ama kendimize
bunu anlatamıyorduk ? bu kentte
her gün ha yaşıyorduk ha ölüyorduk

her gün ya yaşıyorduk ya ölüyorduk
ayrı anlara aynı anılara sığınmamız
korkaklığımızdı .... hiç mi sevmiyorduk
inanmıyorduk korkaklık yalnızlığımızdı

ilk defa mı son kez karşılaşıyorduk
istiklal hiç bitmiyordu ... ve bu hiiiç
işimize gelmiyordu ... eve dönmeyi
istemiyorduk böyle ...

* şiire adını veren emre kalcı yüreğe teşekkürle ...

kk
12 mayıs 2004 istanbul
Kadri Karahan