Özlemin Sevdiğim Özlemin

Bende isterdim her gün yine seninle olmayı,
Ellerini tutmayı, koklamayı.
Kalbimdeki ses olmanı, beni sımsıkı sarmanı.
Ayrılık ya bu, insan zorda olsa alışmalı.

Denedim tekrar ısıtmayı yalancı kalbimi,
Sevmeyi denedim, aşkı denedim.
Niye ki bu bilinmezlik içimdeki,
Derinlerdeki bir parçanın hissi.

Ne kadar oyalayabilicem kendimi, senin hislerini.
Özlemek demek yetmez, bir kor ateş bendeki.
Her küçük esintide yelliyor kalbimi,
Sönmüyor, burakmıyor başka yelkenlere vermemi kendimi.

Sabah oldu ya yine, güneş neden doğmuyor,
Ay neden gecemi aydınlatmıyor,
Yemekler zehirli, su ise pis mi?
Ne hastalık ki bendeki dermanı bulunmuyor.

Kalbimdeki her atışta gelicen mi yine aklıma,
Burakmıycan mı beni,
İstediğimi hissedemiycem mi.
Nerdesin o zaman, gel geri,
Ver elini, bu sefer eksiltme sevgini.
Sevelim birbirimiz yine deliler gibi.

Yaşayalım hayatı, güzelliklerini, çirkinliklerini,
Gezelim el ele her yeri.
Burakmam bu sefer sevgini, sevgimi.
Yak istediğin kadar kalbimi.
Ben senin, sende benimsin ya, gerisi...
Galiphan Gözel