BİR ÜMİT

oturuyorum gecenin bir vakti
yıldızlara bakarak yok oluyorum
evet yine aklımda sen
ruhumun geri kalanını da çürütüyorum
gözlerine bakıp yeniden var olmak varken ben ölüyorum
yine yalnızlığımla baş başayım
kozadan yeni çıkmış bir kelebek gibi
ölüm bana yakın ama bir ümidin peşin de koşuyorum
tekrar dirilebilirmişim gibi....

iki kalp ....