Her gün yenilendim

Her şeye rağmen önümdeki engelleri geçtim
Aşamayacağım hiçbir zorluk
yoktu.
Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim.
Sen elimden tuttuğun zaman
Patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzilim sensin
O menzile ulaşmak için
Önüme çıkan her şeyi yok
edebilirim
Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm
Ve o göle bir tek sen
girebilirdin
Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini sevdim
Seni severken yorulmadım
Çünkü sen yaşam kaynağıydın
Her gün yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm
Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim..?
Çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
Benden sana aşkımın son hatırası
Ayrı günlerimi nasıl anlatsam bilemıyorum!!
Acıları heybeme koydum
Sırtıma semer yaptım
Anıların,umutların kaldı bende
Onca dertler varken
Birde hoşgeldin dedim hastalığıma
Sakin olan kalbime
Çilekeş bir hayat icat ettim
Nefret,kin,ne ararsan var içinde
Açan güllerimi soldurdum
İsyanım kimseye değil,kendime
Alın yazıma
Ruhum sıkışmakta
Canım bedenimden çıkmakta
Yanacak cireğim hasretinden
Bu ayrılık akşamında belki kavuşurum sana
Gel yanıma sokul tut ellerimden
Bensiz geçecek gecelerini anlat bana
Gülücüklerini as boynuma
Buselerin aşkından hatıra kalsın bana

Yunus Sezgin