Sessiz Veda

Hiç ummadığım zamanda karşıma çıkmıştın,
Sessiz bir akşamın gölgesinde,
Yüreğimde fırtınalar koparırken,
Sen geldin, huzur gibi, masumca...

Ellerin ellerime değdiğinde,
Zaman durdu, dünya sustu,
Kendi varlığımdan sıyrıldım sanki,
Aşkın en saf haliydi o an içimde.

Ama sonra, bir rüzgar gibi savrulduk,
Uçsuz bucaksız yollar ayırdı bizi,
Baktıkça boşluğa, sessizliği dinledim,
Gidişinle kalan en büyük kaybım bendim.

Şimdi, her gece aynı yıldızlara bakıyorum,
Sana fısıldar gibi, adını anıyorum,
Ama biliyorum ki, yollarımız bir daha kesişmez,
Aşk, yalnızca bir anı, ayrılık ise sonsuzlukta…
Yaşurukı Nağıd