BEKLEYECEĞİM

Ne derya ne deniz kaldı sevgilim,
Seni anlatmaya kelimeler yetmez.
Ne kağıt ne kalem kaldı sevgilim,
Seni yazmaya ömür yetmez.
Deneyeceğim.
Pak olan anlım aşkında yandı,
Bir kuru tendi senle parladı,
Rengini ruhumda gözlerinden aldı,
Alnımın yazısı sensin sevgilim.
Yaşayacağım.
Yalnızlığım ıraktır yemen çölünde,
Bir sarp kaya gibi kaldın gönlümde,
Yurdum olsa da olduğun yerde,
Ben oldum el yaban ellerde.
Özleyeceğim
İzlerin şakağımda bir hattat edası,
Kıvrılıyor yüzüme, göz yaşlarıma;
Ağaran saçlarım ağlıyor sandım,
Bulutlar akıtmış yaşlarını sevgilim,
Ağlayacağım.
Bu gözler kurudu, yaş dökemezler,
Toprağı aşkınla besleyemezler,
Soldu, yitirdim gönlümün bahçesini,
Kanımı döksem toprak biter mi sevgilim?
Kanayacağım.
Hançer yarası gösterdim, bülbül de sustu,
Ne ahu gözler, ceylanlar yurtsuz oldu;
Dalında gonca gül aktı, kızıl oldu;
Merhamet sevgilim göster ki öleyim.
Öleceğim.
Güneş solup aleme karanlık çökünce,
Ezelden beri gelenler yer edinince,
Herkes ömrünü ortaya dökünce,
Ben seni gösterdim, aklandım sevgilim.
Bekleyeceğim.
Muhammed Yusuf Söylemez