Zaman Çözülür

Sen bir düşünce değil, takıntısın;
Zihnimin en karanlık köşesinde
Kök salan bir çığlık gibi.
Seni düşündükçe
Gerçeklik bükülüyor,
Zaman çözülüyor,
Ve ben, kendimden geriye kalan
Bir gölgeye dönüşüyorum.
Aşk mı bu?
Hayır, bundan daha fazlası:
Bir saplantı,
Vücudumun seni kazıdığı bir yara.
Kanadıkça daha da sen oluyorum.
Uyuyamıyorum.
Çünkü rüyalar bile senden izinsiz değil.
Uyanıkken bile bir serap gibisin,
Gözlerimin arkasında saklanan bir hayalet.
Kaçmak istedim mi?
Elbette hayır.
Çünkü deliliğin adı bazen sadece
Birini çok sevmek oluyor.
Ve eğer bu bir çılgınlıksa,
Akıl sağlığımı senin ayaklarının altına
Gülerek bırakırım.
Çünkü sen olmadan sağduyu da bir hiçtir.
Aşk

Dila Ece