Yolumuz mu yazılmış?...
Yoksa yıldızların solgun ışığında mı çizildi adımlarımız?...
Hayır, kader dediğin ne ki?...
Bir el yazısı mı kumda?...
Oysa silinmeyecek izler bıraktık...
Bizi ayırmak istediler...
Zamanı, mesafeyi, korkuyu kullandılar...
Ama aşkımız pusula olunca...
Yolumuzu çizen bizdik...
Sevdamız boyun eğmedi yazgıya....
Çünkü olması gereken değil...
Olmasını seçtiğimiz şeydik....
Kader ipleriyle çekmeye çalıştıysa da...
Biz o ipleri yakıp yolumuzu ördük....
Ve biliyor musun?...
Belki bir gün...
Zaman bile tükenir...
Ama biz, hep o isyanın adı olacağız....
Aşk
Dila Ece