Ey aşk, bilmece misin?
Yoksa cevabı olmayan soru mu?
Adını her fısıldadığımda
Dünyam biraz daha değişiyor.
Gözlerindeki sır,
Evrenin unuttuğu yıldız gibi.
Yaklaştıkça kaybolan,
Ulaştıkça derinleşen sonsuzluk oluyor.
Seni anlamak istemiyorum artık,
Çünkü belki de güzellik,
Anlaşılmayanın büyüsünde saklıdır.
Ve ben, o büyünün tutsağıyım.
Rüzgarlar gibi geçiyorsun içimden,
Ne ellerim tutabiliyor seni,
Ne aklım açıklayabiliyor.
Ama işte tam da bu yüzden,
Sonsuza kadar seninle kalıyorum.
Herhalde aşkımız bilmecenin kendisi,
Bense sorunun sonsuz tekrarıyım.
Aşk
Dila Ece