Gölgem

Bu şiirde anlatılmak istenen ve ana tema biraz karışık olduğunu bilmekteyim ancak böyle geldi ve böyle döküldü kalemimden tema hakkındaki sorularınızı şaire özel mesaj penceresinden email adresinizle birlikte göndermeniz hem tarafımdan cevaplandırılması hemde tartışma ortamı yaratmamak adına doğru olacağı kanaatindeyim.



Hava yağmurlu gece yarısı
İçimde hüzün bir volkan gibi
Bir gök gürültüsü, bir şimşek sanki
Sicim, sicim yağan yağmur damlası
Düşmüş sokak taşlarının cadde üstüne
Hafif bir rüzgar esiyor yine
Titretir gibi vuruyor gönül telime
Yağmurun altında ıslanan adam
Titreyen elinde yanan sigara
Siyah çantası
Yanında tek ışık sokak lambası
Caddeye doğru düşmüş gölgesi
Loş bir karanlık
Çatık kaşları
Yağmurla karışmış akan yaşları
Küsmüş herşeye morali bozuk
Yağmurun altında derdi susuzluk
Umudu tükenmiş kalmış bi çare
Aşkı gibi onu sırtından vuran
Bir otomobilmiş gölgeme çarpan
Duygular yaralı etrafında kan
Uzanmış yere kalmış öylece
Sigarası sönmüş yere düşünce
Anlamış sevgide gölgemde yalan
Ey gölgem ne olur ne olur uyan
O adam benim, o adam benim
Ölen ben değildim gölgemdi benim, sevdamdı benim

(Eşref'ce)

Eşref KOÇ