Derinliklerden...

Yalnızlığımın
Tekil boyutuydu yaşadığım
İstanbul kadar kalabalık
Ağlayan kayalar kadar ıssız....

Ben mi mahremdim
Yalnızlığım mı ?

Sessiz kaldırımlardaki
Sokak lambası da küsmüş karanlığıma
Çözümü olmayan bilmece
Yıldızlar bile karanlık bu gece...

Uzun koridorlarında gezerken gecenin
Şen kahkahalardı gördüğüm, duyamadığım

Maskelenmiş yüzünü
Ele veriyordu gözlerin
Anlamlı,uçsuz bucaksız
Bir bakıştı fışkıran derinliklerden...


27.04.2003 15:15
Sevgi Yavuz