Şatafat

ben senden
daha çok susadım sen benden
sadece sadece daha çok sustun sus

bu pusu pus
içimizi de ikimizi de yakmadan dağılamıyor
biraz sen gibi davranıyor bir parça ben olamıyor yine sus

o ilk yazları düşünüyorum
o ilk heyecanları bitmesini istemediğimiz azlıkları
saklamayı beceremediğimiz çokluklardan çocuklukları

sonra sonra o son kışları düşünüyorum
orada yıkılışları ucuz aşk kahramanı olarak açlıkları
bir isyanı tokluklarla bastıramadığımız adımlardan adamlıkları

elimde piç bir iç birikiyor
büyük bir hiç olarak saysam kalbim
içinde küçülüyor an be an olarak ansam
bedenim üşüyor yorgun düşüyor tüm ışıkları kapatıyorum

ben senin
sihrine kapılmaya inandığımdan beri
yürümeyi unutuyorum ben senin büyünü
taşımaya başladığımdan beri düşlerimi uyutuyorum dünde

ah sende benim
inadıma inatçılığını inadıma kattığından beri
kendimi avutuyorum sen benim yanlışlarımı tanımaya
yol aldığından beri ben doğrularımı buluyorum günde

ve bir de birden bire bir savaş
tüm kumdan kaleler yıkılmış tüm isyanlar bitmiş
mutsuz olsak bile bahar açmışız yalan ... umutsuz kalsak
bile yağmur saçmışız talan ...

kendimizi kandırmışız ara sıra ... sağanak ...

ve bende benden sene bir sene
tüm ihtişamlı kapılar açılmış tüm insanlar gitmiş
dibine kadar batmışız hayatın arsız ... diz boyu sularda
boğulmuşuz aşksız ağrısız ...

eceline susamışız peşi sıra ... gel-git ...

ben senden
daha çok konuştum sen benden
sadece sadece daha çok koştun koş

bu boşluk hoş
sevincimizi de hüznümüzü de sarmadan edemiyor
biraz sen gibi kavuşuyor bir bütün ben varamıyor yine koş

ben seni sanki bir köşede
hala saklıyorum ... ben seni her
defasında aradığımda niye bulamıyorum ...


kk
03 mart 2004 istanbul
Kadri Karahan