Gece hiç olmadıgı kadar gece,
Karanlık hiç çökmediği kadar çökmüş üstüme...
Kulagımda çınlamakta sesin,
Ellerim bir şeyi hissetmekte,
Ellerim ellerim karanlıkta uzuyor,
Sanki sana dokunabılecekmısım gıbı,
Sana!
Seni...
Seni dinlemek kadar güzel ,
Keçilerin boynundaki çan seslerini,
Yanı başımda...
Uçsuz bucaksız bır dagın zirvesınde ,
Seni düşünürken birden geliverdı kulaklarıma...
Bir meltemin esintisi seni anlatır bana;
Yanında aldıgım nefesı,
Nefesini...
Özlüyorum seni!
Beyaz
Beyazit Mansur Yıldırım