Yalnızlık Ritüeli

‘’Anladım sonu yok yalnızlığın
Her gün çoğalacak
Her zaman böyle miydi bilmiyorum
Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak
Alışır her insan, alışır zamanla kırılıp incinmeye
Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp yeniden ayağa kalkmak

Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum… bekliyorum… bekliyorum…
Hadi gelin üstüme korkmuyorum’’
………………………………………..…………….S.AKSU


Yalnızlık Ritüeli

Senden sonraki yalnızlığım
Senden önceki yanlışlığımmış…
Oysa
İkisinde de yoktun sen…
Ama hayret!
Yokluğunla bile yıkabiliyorsun
Koparabiliyorsun dünümü bugünümden…

Ne olur!
Çokluğunla tüketme beni!

Aşk acısı hep tek kişiye sahnedir…
Beni bana bırak!

Bilmezsin sen!
Yalnızlık şarkıları kendini acıta acıta söyletir…
Ve insana bu şarkıları, en sevdikleri öğretir…

Olan aşka olur!
Umuda!
Ve
İnanca…

Yitip tükenir birden en esaslı doğrunuz…
‘Önce sevdiğiniz terk eder sizi, ardından uykunuz’
Çalar neniz varsa zaman denen uğrunuz…
‘Sonra ne sevdiğiniz geri gelir, ne de uykunuz’

Aşktır o, gidişinden bilirsiniz...
Size zaman lazımdır yalnızca
Bir zamana, yalnızlık…

Hep çelme takılan yerden başlar hayat
Dizleriniz kanar fakat
Yüreğiniz kadar acıtmaz, yediğiniz tokat…


Aslında suçlu yoktur
Doğrular eskir demde…
İnanması güç olsa da
Aşk, boynunu vurur hem de!

Üzülme şair!
Yorma kalbini…
Değmeyenlere de değermiş yürek!
Görüyorsun ya
Hayat öğretiyor, ezip büzerek!

Unutma!
Sakın unutma…
Yalan için aşk, başlarken biter!
Kalan için aşk, biterken başlar…


Antiohia, 01 Ekim 2014
Ali Özkan Asafoğulları