Şu müziğin akışına kulak ver lütfen,
Farkımda olmadığın bu hayatta,
rüzgarlarla gelip, ellerini tuttum,
saçlarını dalgalandırdım yıllarca,
Arasından en heyecanlı ve coşkulu olanı,
işte o derleyip bestelediğim nağmem,
gönül yangınımdı,
meltem, saba, karayel, poyraza usanmadan,
anlat varlığımı yare derdimi anlat dedim,
bu kış da rüzgarları bekleyip susmadım,
dünse güneş’e doğarken anlattım,
uyandığın ilk ışıkta,
yüzünü huzurla aydınlatmasını diledim,
başka günlerde ağaçlara, çiçeklere,
deli sulara, içtiğin çay bahçelerine, yağmurlara,
dokunduğun denizine, kumuna küllerimi serptim.
Bu günlerde göçmen kuşuna dillenip,
geçip gittiğin yerlerde görürsen eğer,
neden doğayı sevdiğimi,
aramızdaki neymiş anlat bilsin istedim…
Dila Ece