Ay Işığım

Bahar kıskanır konunu nisan ayına siner
Gözlerimde özlem tüter kirpiklerimde bi’ nem
yalnızlık demlenir,ıssızım sinemde
Öyle bi yeminki üstüne sevemem ölsemde
Şimdi söyle,bir insan gider mi hiç bin kere
Şimdi söyle kalbimi bırakmadım mı ellerine
Söyle!Kimseyi koyamadım yüreğimde yerine
söyle!Bir insan ölebilir mi hiç bin kere
Ben bıraktığın yerdeyim dün gibi hali hazır hayalin
Ne yapsam boş seni özlemek de dahi
Şimdi bir ömür hain,yıllara karşı bir başına fedai
Bir ömür verir yaşlı gözlerini öpmek yarin
sahi!Gülüşlerim güneş batarken ki sahil
Gibi gitme der sarıya kurar gecesinde hayali
Silme göz yaşını o ellerin narin
Ruhum ablukada şiirlerim karanlığa mani
Sor beni karanlığa gözlerinle gökyüzü mavi
Aydınlanmaz odamda perdelerim yar evim
Yarim sigaram bitince gelirsin hep aklıma
Yarim,ahirim,düşlerine yarenim
Satırlara anlatır mürekkebim karartır sarıyı
Gül ağlayamazda ağlatır kırmızıyı
Gel yağmur artık bırak buluta nazı
Yazılmışsa ıslanmak silinmez alnımdaki yazı
Saçlarından okşadım her heceyi her kelimeyi
Tek mısrada anladım lime lime erimeyi
Epey oldu gözlerini görmeyeli
Ellerini tutmayalı,saçlarını örmeyeli
Kader öğretir yıllar yılı yıllar gibi eskimeyi
Son dileğim aynı dileği dilemeden ölmeyelim
Epey oldu gözlerini görmeyeli
Ellerini tutmayalı,saçlarını örmeyeli
Soluduğum melodinin ritmi hayatın rengi dar
Küllüğümde hasretin nefsi bi’pencerem dört duvar
Bir rüzgar esti ki azar azar kıtam yanar
Yanar yanmasınada her mısra kaza afitap yazar
Dört duvarda ecel her sigaram adından geçer
Bir de yalnızlığın sesi yankılanır lodos eser
Bu sahile ışığın vurduğu zaman
Dolunaydan değil yakamozdan haber ver
Gözlerin,Gökkuşağı tonlarında ay ışığım
Saçların,Sarının yollarında gün ışığım
Ellerin,yüreğimin sonlarında nur ışığım
Kadınım,karanlığıma yar ışığım…
Bir kadın gitti ve bir adam bitti
Bir adam bir kadını gözlerinde idam etti
Tanrıya şirk koşar gibi özlemine iman ettim de
Şimdi tanrı bana sevdayı haram etti
Yokluğunda gramofonda o mağrur besteler
Yokluğunda ruhum kafeste bir güvercin besler
Yokluğunda kelimeler hasretimi besteler
Yokluğunda dikiş tutmuyor geceler
Gece suskunluğunu hayalime reva gören kadın
Ben senden sonra gülmeyi kendime yasakladım
Elleri ellerime yasak kadın
Saçının her telinde saklı mısralarım….
Yazdım…onlarca şiir bi’ sen etmedi
Anladım ki bi gözyaşında yer etmedim
Çığlık çığlığayken ben bu şehir ses etmedi
Güz baharın yağmuruna beni yar eyledi
Soluduğum melodinin ritmi hayatın rengi dar
Küllüğümde hasretin nefsi bi’pencerem dört duvar
Bir rüzgar esti ki azar azar kıtam yanar
Yanar yanmasınada her mısra kaza afitap yazar
Dört duvarda ecel her sigaram adından geçer
Bir de yalnızlığın sesi yankılanır lodos eser
Bu sahile ışığın vurduğu zaman
Dolunaydan değil yakamozdan haber ver
Gözlerin,Gökkuşağı tonlarında ay ışığım
Saçların,Sarının yollarında gün ışığım
Ellerin,yüreğimin sonlarında nur ışığım
Kadınım,karanlığıma yar ışığım…

Mert Çelikay