Çağ Düştü Geceye

Kapkara yeis bulutları zaptetmiş gökyüzünü
Ne bir damla ümit düşüyor ne bir ışık
Düştüğüm yolları kesen dağlar, umacı bildiğim
Güneşimi kaybettim
Her cevap içinde bin soruyla işliyor beynime
Paraşütle inen yok
Ben düşman oldum kendime
Ciğerimi kavuran bu yangını kendim ettim
Güneşimi kaybettim.
Bir çıkış olabilirdi belki bir dönüş yolu
Çığ düştü sonra dağ düştü
Çağ düştü gece içine
Zaman durdu fersah fersah geriye gittim
Güneşimi kaybettim.

Mustafa Apaydın