ÇÖLE İNEN NUR

ÇÖLE İNEN NUR

Çölleşmiş gönüllere inen ey yüce Nur
Karanlığa akıp giden beşere dedi dur
Şirk asrına İslam’ın nuruyla vurur
Ezelden, ebede gönüllerde yürüyen Nur

Yağıyordu yedi kat sema ile arza rahmeti
Nuru sardı, kuşattı ashabını ve ümmeti
Rıza-i ilahi için Muhammed çekti zahmeti
Ezelden, ebede gönüllerde yürüyen Nur

Biranda deyişti mekânın, zamanın ahengi
Gelmemiş idi iki cihana daha dengi
Güneş, ay, seyyarat nurundan aldı rengi
Ezelden, ebede gönüllerde yürüyen Nur

Çöllerin içinde sel oldu mucizeler
Sözlerinden akıyordu nurdan vecizeler
Kitaplar, şairler, kelimeler anlatmakta acizeler
Ezelden, ebede gönüllerde yürüyen Nur

Günler, aylar, asırlar ölürde ismin ölmeyecek
Kıyamete kadar getirdiğin Nur sönmeyecek
Nur’una sarılıp sana uymayan hayat gülmeyecek
Ezelden, ebede gönüllerde yürüyen Nur

Mevcudatın şahadetiyle ente Resulüllah
Selama durup dediler O yüce Nurullah
Miraçla verildi makamı Habibullah
Ezelde, ebede gönüllerde yürüyen Nur

Her şey senin emrine amade idi
Bir bulut üzerinde semada idi
Rab bil âlemin, Rahmetenlil âlemin dedi
Ezelden, ebede gönüllerde yürüyen Nur

Gelişinle on sekiz bin âlem sevindi
Ümmetin ile melekler seninle övündü
Gidişinle ey Nur feryat edip dövündü
Ezelden, ebede gönüllerde yürüyen Nur

05.03.2010


Fethi Yıldız