Geçti artık adanın Çamlıkta safahatı
Demirini taradı kalktı kulübün yatı
Sözüm istikbale yüreğim taştan katı
Dolu dizgin sürmüşüz hudutlara kır atı
Ağlama diz çökerek bir lokma ekmek diye
Benden artık hamiyet dileme güzel kardeş
Tembele hilekâra benden yumruk hediye
Kör dişini dostuna bileme güzel kardeş
Övünen bizden değil artık altın dişi ile
Isbasina Türk genci koşmalıdır eşi ile
Ata sözü bellidir kişi kendi işi ile
Varsın tenimiz yansın ağustos güneşi ile
Köylü bağında çalış şenlensin güzergahın
Boş kalmasın dikkat et şehir de de tezgâhın
Inan ki doyum olmaz nimetine Allah ın
Bir ney sesi ile def et varsa gönlünde ahın
Ne Fransanın ipeği ne Ingiliz kumaşı
Aldatamaz gönlümü bir asiftenin kaşı
Ardından ah çekerek dökemem kanlı yaşı
Lazım değil gerdanlık parmakta yüzük taşı
Yaşamak istiyorsan beni dinle arkadaş
Köylü ile şehirli baş başa çalışalım
Ecnebi mali değil yerliye alışalım
Bu gün çavdar yiyelim yarın çarık giyelim
En sonunda Cihan a Türk e ÇATMA DIYELIM...
Halil Özbek
Menemen 26.4.942
Doğan Özbek