Zakkum Gibi!

ay ışığı aydınlığı
ya da...
kara bulutlu karanlık bir semada
bir yarasa körlüğüdür sana sevdam
hasadı yok bir ekin; zakkum gibi


sen inkâra durduğundan beri duygularını
uçsuz bucaksız bir yalnızlık kokuyor gün
ve susuz bir nehir yatağına döndü zaman

‘Ağrı’nın zirvesine tırmanmak’ gibisin
yorucu ve aynı zamanda keyifli bir yolculuk
noşuna dememiş ki büyük yürekli şair
“Aşk, Kızıl Meydan’da aç-açık sefil beklemek güneşi”

Müjdat Bilgin