Ayrılığa Ramak Kaldığında...

Yüreğimde fırtınalar koparken,
İçimde büyüyen çığlık,
Gitarımın tellerinde sese dönüşüyor.

Göz kapaklarımın ardında yatan nehir,
Bentlerini parçalıyor adeta;
İnatla yangınıma doğru akıyor.
Lakin, yinede söndüremiyor ateşimi?

Gittikçe büyüyor alevler,
Ve sonunda senide sarıyor.
Sis ve duman perdesi kaplıyor her yanımızı;
Bakışlarımızın derinliğindeki yoldan çıkıyoruz,
Aydınlığa?.

13/03/2000

Engin Dize