Hüsn-ü Zan

Fikrin değişir miydi bilseydin belki?
Damarlarımdan siyanür akıtacağımı senin için.
Ya da yüreğimde kan kalmayıncaya dek
Aksaydı tüm kanım, benim için atmayan o kalbine.

Seni sevmek terk edilmiş bir istasyonda,
Raylara sıkışmış bir vagonu beklemek gibi.
Zira ne sen onu unutabildin, ne ben seni.
Yüreğinin terk edilmiş köşesinde oturuyorum şimdi yapayalnız.
Belki hatırlarsın diye çırpınıp duruyorum.

Kalbinin soğuk sert duvarlarında yol alıyorum.
Çıkışı arıyorum, bulamıyorum.
Nereden ve nasil girdiğimi bilseydim belki
Senden de dönebilirdim.

Lakin şimdi dipsiz bir kuyuda, ölümü bekleyen bir kuş gibiyim.
Ne kalabiliyorum ne gidebiliyorum.
Özlemeyi severdim fakat insan yanındakini özler mi hiç?
Eli elimde, yüreği bende, aklı yüreğimde, burnu kokumda değil.
Ashley Benrowa