Akşam Olurken Ufukta

akşam olurken ufukta güneşin battığı yönde
seni gördüm güneş batmaya hazırlanırken
doğuyordun yavaş yavaş ordan
tam güneşin battığı yerden

başlayacak olan karanlığı yırtıp yok ederek
gülümsüyordun gözlerini süzerek

baktıkça kamaşıyordu gözlerim
doyumsuz güzelliklerle bütünleşmiş bedenin
benliğimi sarıyordu bütün ihtişamıyla benim
karanlığı yok seninle dolan dünyamın gecesi yok

sarıyor evreni ve yüreğimi nurun
göz yaşında telaş arzularda hasret
diyar diyar gurbet nedir bilmem
hasrete ağıt ayrılığa türkü söyleyemem
güle baktıkça seni bülbülde kendimi göremem
çünkü nseninleyim seninle bir bütün

zamanın her anında her diliminde
içimdesin yüreğimde ruhumda
seninleyim ben hep seninle
gerçeğinle olmasada hayalinle

kölecioğlu yaşatıyor seni hayalinde
hem yüreğinde hemde gönlünde
olmasanda ömrünün gerçeğinde
hep varsın hep hayalinde düşünde

Ahmet kölecioğlu 1998
Ahmet Kölecioğlu