İNTİBAH

Dalgalı bir deniz şimdi yüreğim
Kabardıkça duygularımın nükteleri
Bir kez daha uyanıyorum
Sahile vuruyorum umarsızca her şeyi

Saat gün batımı evreleri
Moda'dan Sultanahmet'e saat sekiz gezmeleri;
Ey sessiz ve umutsuz kalbim
Ey şahlanmış atlarımın ayak sesleri
Kaldır artık toprağını yerden
Sensiz ve bensiz geçen tüm gecelerden

Bulutlara, yıldızlara, fezaya sesleniyorum
Bilmiyorum sevgilim belki de hiç yaşamadım
Tutamadığım ellerin ömrüme pranga oldu
Gözlerimin içine sakladığım aşkını bulutlara yasladım
Yağmur olurda yağarsa yine ;
Bahar yağmuru derim yine severim diye

Avucumun içinde bir parça aşk şimdi
Fakat yüreğimde olmalıydı
Yahut gözlerinin içinde
Ama yok...
Çaresizliğim bedenimde bin çivi izi
Sardı sessiz ve güzel evimizi
Ahmet Ercan