Bana ne yaptın böyle?
Ne zamandan beridir unuttum gülmeyi,
benden ne çaldığını söyle,
uzun zamandır eksik hissediyorum.

Gökyüzün bu denli büyük olduğunu,
altında korkarak dururken fark ettim.
Uçan kuşlar kadar özgür olduğumu,
senin kafesinden uçtuktan sonra fark ettim.

Bana ne yaptın böyle?
Nasıl bir urgana bağladın da astın yüzümü?
beni ne denli sevmiyordun ki,
yüreğime taşı koyup da denize attın özümü?

Değişen sadece ben oldum,
gözlerim parlak değil eskisi gibi,
kalemim mutlu şiirlere kırgın artık,
sana yazdığım şiirler gibi.

Sesini duyar gibiyim,
uzaklardan gelen bir yankı,
beni geçmişimle sınıyor,
aklım güzel anılarıma gülüyor,
kalbim korkudan saklanmış,
bir köşede kan ağlıyor.

Anılarım ve Sen,
bana ne yaptınız böyle?
Sökemiyorum bu hastalıklı parçayı içimden,
oysa beni öldürmenize rağmen..




Mustafa Dayan