Aşk Diyalektiği

Sen ve ben, iki ayrı nehir,
Ayrı kollardan akarken yalnızdık.
Ama aşk, bizi bir okyanusa taşıdı,
Artık bir ayrılık yok, artık biz varız.
Sen bana gelirken ben sana vardım,
Ben sende kendimi buldum,
Ama artık yalnızca ben değilim,
Çünkü senin varlığın beni aşan bir bütünlük.
Aşk yalnızca bir his değil,
Aşk kendini diğerinde görmek,
Ve orada, bir yansıma değil,
Yeni bir varoluş olarak doğmaktır.
Senin gülüşünle özgürüm,
Çünkü artık ben sadece ben değilim.
Biz iki bedenin uyumunda,
Gerçek olanı bulanlarız
Aşk
Dila Ece