Beni anlatan gün

Beni anlatan bir gün gelecek,
ama her anlatı bir sesin peşinden sürüklenecek,
fakat ses nehrin suyu kadar kirli,
düzenin sahte altınları kadar parlak.

İçimde yanan bir ateş var,
görmüyorsunuz, ama bir köyün içinde büyüyor,
köyün dışında kimse yok,
kimse duymuyor nehrin taşlarıyla çarpan sesleri.
Sözleri hep aynı, aynı ağızdan dökülen
yaklaşan bir devrim,
ama devrim,
hep birilerinin cebine sakladığı bir kelime.

Beni dinle,
ama kaybolan insanlıklar arasında
senin işin sadece görmek değil.
Bir çığlık var, duyuyor musun?
Sistemin içine işleyen bir çürük dişin sesi.
Kimse dokunmuyor,
ama herkes her şeyin içinde.

Düşlerimden korkuyorum.
Çünkü düşlerimin sınırları var.
Sınırlarını aşmak isterken,
bütün sesler susturuluyor.
Bir ceza var,
ama kimse göremiyor.

Ve biz,
gözlerimizde tuhaf bir sevda,
gözlerimizde suskun bir sessizlik taşıyoruz.
Sanki gözlerimiz,
sana inanırken de susacak.
Aydın Geyikli