Mektup geldi sıladaki anamdan

Çok gittin oğul, gel diye yazmış.

Bir an huzur bulamadım yaramdan

Dertlerim çağlayan sel diye yazmış.



Bilemezsin seni özledim ne çok

Hasretin sinemi yaralayan ok

Gelirim demiştin hâlâ haber yok

Hiç değilse haber sal, diye yazmış.



Anlarsan halimi edeyim beyan

Yarasın içimde özlem kanayan

Dayanamam, deme sabreyle, dayan

Anladım, çıkmaz bu yol, diye yazmış.



Geçti ömür bitmez, azap çileyle

İş başa ermedi kinle, hileyle

Kimi günahını sattı kileyle

Kimi de mümin kul, diye yazmış.



Kolay kolay belli etmez rengini

Yüze güler, içten kurar fendini

İnsanoğlu en çok sever kendini

Dikkat et: aldatır, dil diye yazmış.



Unut çocuklukta kurduğun düşü

Alınteri yemeklerin en hoşu

Hayat menziline ermeyen koşu

Ömürse; derilmeyen gül, diye yazmış.



Nasıl olur deme, oluyor işte

Tırnağın kazancı eriyor dişte

Kaybetme kendini olmayan düşte

Ara saadeti, bul diye yazmış.



Kötü işte eğri yolda didinme

Tanı, tutmayanı sırdaş edinme

Çiğ süt emmiş, insana çok güvenme

Dost kim, düşman kim, bil diye yazmış.



Harabe, vatanda güzel her yerimiz

Ne ölümüz rahat, ne de dirimiz

Vurdumduymazlık hiç çıkmaz kirimiz

Gözlere serpilmiş kül, diye yazmış.



Zengin bilmez fukaranın halinden

Emer tüm kanını, gelse elinden

Kendini koru bunların şerrinden

Haklıysa, güçsüzle ol diye yazmış.



Dünya fani hiç kimseyi kondurmaz

Dert bindiği dalı yıkar, ondurmaz

Bedavaya bala kimse bandırmaz

Zehir olmasın ha! bal diye yazmış.



Açgözlünün gözü tatlı aşında

Akbaba misali döner başında

Bir karar ver, iyi düşün taşında

Toplama sonradan nal, diye yazmış.



Herkes düşer rızık için yollara

Kimi satılır it gibi yallara

Kimi de kul olur, adi kullara

Olanlardan ibret al diye yazmış.



Sözlerim altındır, kulak ver, atma

Haksızın elinden ölsen de tutma

Helal kazancına haramı katma

Haram yeme de tek, öl, diye yazmış,.



Olur evin, yurdun inan ki viran

Her yüze güleni sanırsan yaran

Önderin Muhammed, rehberin Kur?an

Bozulama hep öyle kal, diye yazmış.



Bak oğul, sen sen ol doğrudan şaşma

Düz de olsa ağyar yolundan aşma

Meçhulse, menzilin nafile koşma

Gülmesin haline el, diye yazmış.

Kadir Karaman