Efendim! Kimse senin kadar
Olamaz bu cihanda namdar.
Zuhurundan asırlar evvel
Nurundu âlemde iktidâr.
Efendim! Kimse senin kadar
Olamaz insanlığa serdar
Adaletin senden sonra da
Zulme, edecek dünyayı dar.
Efendim! Kimse senin kadar
Olamaz cihadda bayraktar.
Küffara karşı en ön safta,
Sana muti yerde tüm aktar
Efendim! Kimse senin kadar
Olamaz gönülde payidar.
Gönüllerde taht kurdun, ebedi
Yıkıldı zülümattan cidar.
Efendim! Kimse senin kadar
Olamaz bizle alakadar.
Ümmetim ümmetim, diyerek
Ömründe nice gezdin bîdar.
Efendim! Kimse senin kadar
Olamaz dostuna mihmandar.
Kaldı sırtında eski hırkan
Aşın; biraz su, biraz çavdar.
Efendim! Kimse senin kadar
Olamaz Hak yolunda pişdar.
Ahlakın, akvalin, etvarın
Sıdkına en büyük bir medar.
Efendim! Kimse senin kadar
Olamaz bedir misal didar.
Didarını rüyada göster.
Olayım nurundan hissedar.
Efendim! Kimse benim kadar
Olamaz vaslınla berhudar.
Firkatin kalbimden de taştı
Oldu yaram bedenim kadar.
Abdullah Şebab
Bu şiir 1959 defa okunmuştur.