Gün eriye eriye şuncacık kalır
Yalınlanır tüm zehirlerden kan.
Şiirdir ağlar geceye karşı
Gücü yetmeyen ihanet kuşlarına.
Yada asitlenen yüreklerin türküsü
Mavi sularında zamanın.
Damarlarına dökülen üç sancının
Şiirin
Gülün
Ve sevdanın
Ak kurşunları gibi
Ölümlerin altına gül oturtur
Kör umutları yoksulluğun.
Küçüle küçüle bir koca ağıt
İnce beyaz bir evren olur
İpek gibi büyür şuncacık yüreğinde.
Ah yılları katıksız ekmeğine dolayan
Ağlayan çocuğum
Resmim
Şiirim
Müziğim
Kara günlere ak diye sarılan umudum.
Gün eriye eriye biterken
Koca bir umut
Gül gibi bir umut
Kansız bir dengeyi bulmak için yürekte
Çok ağlar öldüğü güne karşı.
Yinede
Omuzlarında paslanmış bir bekleme
Bir yalın umut akça yüreğine çömelen.
Selahattin Utkun