Bak şu gönlüm katılaşmış
Gözü kara olmuş ağlaşmış
Simsiyah kesilmiş pıhtılaşmış
Dert beni bütün yanlızlığa aşılatmış
Giden benden gelmez olmuş
Ey garip gönlümdeki acılı sevda
İğne atsan yere bulmaz hiç beni
Yolculukta geçen kervan kardeşler
Selam etmeden geçer giderler
Bilmem gidenden ten kokusu kalmaz olmuş
Ömrüm sanki sonsuzlukta kaybolmuş
Benide al çal hatıralar şarkılarına
Hiç susmasın bütün neyler kemanlar
Bu denizler yufka yüreklidir
Üzerimizden atalım gel bir kere olsun
Dağların ardında gizli güneş saklıdır
Mavi akşamlar vursun dem olsun çayımıza
Sırrımıza aşk vursa güller açardı belkide
Dünyamıza renk gelse güneş açardı sankide
Rüyalarda buluştum bir görseydin ağladım çok
Keşke kırılmış kanadım olmasaydı
Yaralarım üzüntüden açlıktan karnım tok
Gidenler zamanı gelenler yamanı öldürdü
Ey garip gönlüm bu yollardan kimleri döndürdü
Şu içimdeki ateşi bir bilsen kimler söndürdü
Eyy Garip Gönlüm eyy!..
Sadettin Yaman
Bu şiir 1214 defa okunmuştur.