Hatırlıyor musun bir söz söylemiştim
O mavi gözlerin gibi
Gidelim mi denizlere seninle diye
Sende gideriz de ya orda bana
O yüreğin gibi alev alev yanan
Denizin kıyısında birkaç tahta parçası ile
Bir ateş yakabilecek misin demiştin
İşte sevdiğim ben yüreğimi uğruna yaktım da
Sen benimle o hayali yaşatamadın bana
Sen gittin de bende
Bakamadım bir başkasına
Görmedi gözlerim sende başkasını
Her şey senin bir gülüşü içindi
Her şey senin bir bakışı için
Lakin bir rüzgâr geldi hoyrat caydı
Önce boynumu büktü benim
Sonra seni benden kopardı
Senden birkaç yaprak kalmıştı bana
Hiçbir şeye değişemeyeceğim birkaç yaprak
Ne takvim yaparak kopmaktaydı gövdesinden
Ben ise hayalleri kurduğumuz var ya
O sahildeyim işte korkuyorum artık ateşin gölgesinden
Hala yere kapaklanmış şekilde yolunu gözlüyorum
Çünkü ben o ateşi senin için yakmıştım
Sen ise yüreğimi yakıp bırakmıştın
Ve bir başkasına bakıyordu gözlerin
Hani o hiçbir şeye değişmeyeceğim mavi gözlerin
Şunu unutma sevdiğim gündüz geceye muhtaçtı
Bülbüller ise gülere muhtaç
İşte bende sana böyle, böyle muhtacım sevdiğim
Bekliyorum ben, belki tekrar bir yel eserde
Belki o çok sevdiğin adam sana yanlış yapar da
Anlarsın da o zaman seni nasıl sevdiğimi
Bir ihtimal geri dönersin hayallerini kuran
Bu kırık kalbime belki de sevdiğim belki de
Güzel günler kaldı eskide…
Ali Cengiz Gül
Bu şiir 1439 defa okunmuştur.