Şarkı şiir bilmem ben, ezbere anlatırım hayatı.
Yorgan yastık bilmem,gözlerinde sabahlarım her gece.
Şiir oku derler,gözlerinden alırım ilhamı.
İçki içmem ben,kadehime doldurduğum hüzünle sarhoş olurum.
Mevsimim deyişmez ,sadece sonbaharda dökülen yaprakları sayarım...
Bakışlarım deyişmez benim , hep umutludur...
Erkenciyim ben şafakta açarım gözlerimi.
Güneşim hep batıdan doğar.
Gök yüzünün en güzel hali,mehtap halidir,bakar dururum.
Birden içimde tıkanır hislerim.
Gözlerim dolar dağıtmak isterim.
Sigarada bulurum mutluluğu, dumanın iner efkarın.
Ağlamamaya yemin etmiş gözlerim.hislerimin tıkandığı yerde gelir aklıma o gözlerin.
Sorna derinden anlamsızca ah çekerim.
Ey tanrının kulu o güzeliğinden doldurda birazda biz içelim.
Yaşamak bize göre deyilmiş, bulmuşuz hayatı başka hayallerde.
Hey seni güzel kadın ,kaderin verdiği en güzel hediyesin.
İki sözünle buluyorum mutluluğu.
Şimdi sana elveda güzelim.
Hep mutlu olma dileğiyle hoşçaKAL...
Özcan Bicil