Bu gün yine akşam oldu,
Sensizliğin baharına hazan rüzgarı doldu,
Gökyüzünü kara bulutlar mesken tuttu,
Şimşekler çaktı,
Bu şehir fırtınaya tutuldu,
Yağmur toprağa karıştı sel oldu,
Sokaktaki son üç beş kişi de kayboldu,
Aydınlık yerini karanlığa bırakıp yok oldu,
Dedim ya bu gün yine akşam oldu,
Gündüz senin gece benim oldu,
Güneş sende ay bende tutuldu,
Son kayan yıldızda tuttuğum dilek unutuldu,
Bülbül güle değil, gül bülbüle vuruldu...

Kadir Yörük