Oturmuşum, seyrediyorum sonu gelmeyen ufku
Karşımda yakamoz, nereye baksam sen
Ve dalıyorum sonunu düşünmeden deryalara
Yanımda kırgınlıklarım, düşümde sen

Düşünüyorum, tekrar tekrar düşüyorum aynı hatalarıma
Yolum karanlık, yolumu aydınlatan sen
Çarpıyorum dalgalar gibi kıyıya vura vura
Hırçınlığım korkulu, durulunca kıyımda sen

Batıyorum güneş gibi, tekrar doğar mıyım bilmiyorum
Batan hep benim, yeniden doğan sen
Korkuyorum, bir daha bu derinlikten çıkar mıyım bilmiyorum
Ölüm benim, öldüren de güldüren de sen.

Gamze Özkan