?Ruhların yok oluş anıyla yandım.?
Ara sıra riyakarlıklarımız olurdu hep,
Kimimiz sancısız güne uyanırdık,
Yaralı kalplerin tutsaklığı vardı,
Ağrıyan kalbin sızısına bakardık.
Tarlalar vardı uçsuz bucaksız olan,
Özlemler vardı sınırda yalnız kalan,
Canlarımız vardı üç yanı derya,
Ömrümüz vardı sızlayan bir yanında,
Cana can katacak bir yön tutardık,
Yalnızlığın hissiyle aşka yanardık,
Sevişirdik geceye gün atardık,
Sevişirdik belki de hep ağlardık.
Yalnızlığın sancısı ağır basıyordu,
Sancısız günlerin acısı oluyordu,
Yar kokuyordu her bir gün,
Yalnızlık yaşamda hep kanıyordu,
Yarım kalan düşler düzlüğe çıkıyordu,
Tarlalar artık hiç uzamıyordu,
Kaderim bir yas tutuyordu,
Canım aşkım sana ağlıyordu.
15.Mayıs.2001
?Sevgi denizinde yalnızlığa bizi
atan şu garip yürek değil mi.?
Adnan Eren
Bu şiir 2926 defa okunmuştur.