Atlarının üstünde aklımın orduları,
Kimi yorgun, kimi bitkin, kimi çaresiz,
Dört nala sevdalı kırbaçları bile halsiz.
Atlarının üstünde aklımın orduları.


Kiminde beyaz, kiminde kara, kiminde kahveden atlar,
Yolları, nurunla nurlanmış o mübarek topraklar,
Öyle bir seferki bu sana varmaya, son şafaktalar,
Atlarının üstünde, aklımın orduları.


Biliyorlar geri dönüş sonları,
Ölümün yokluğu saracak sebepsizce onları,
Sana gelen son ordu bu, yalvarırım boş gönderme onları,
Atlarının üstünde, aklımın orduları.


Nihat KIZIL