ne oldu ruhuma durup dururken?
şimdi dev yükünü gök atabilir.
hayali deviren arş sallanırken
hangi miskin insan o yatabilir?

şimdi bir kıyamet, bir deprem yağar!
zaman kendisini zamanla boğar.
dünün başdönmesi ölür ve doğar!
çılgınlık kalbimi patlatabilir...

ne oldu ruhuma durup dururken?
ininde canavar var; kudururken,
belki tam yerinde herşey dururken,
şu içim içimi çatlatabilir!...

Metehan Höbek