Ağlamalıyım ey ülkem !
Canımın yarısı toprağına kan düştü
Biz çocukların unuttuk seni.
Yağmurlara hasret güllerine,
Bir çanak gözyaşı dökmeliyim.
Zap suyuna bir kaval sesi karıştırmalıyım.
Yüreğimdeki soysuz kederi boğmalı,
Midyat?ta bir Süryani şarabına yıkatmalıyım beynimi
Yeniden sana dönmeliyim
Çocuklarının ela gözlerine vermeliyim
Eski gülümsemelerimi?
Senin için ağlamalıyım artık
Soysuz sevdalarıma değil
Ey ülkem, tanrılarını küstürmüşüz.
Yalnızlığa itmişiz dağlarını
Çınarlar kurumuş, gökyüzün kuru?
Biz bencil acılara mahkum
Seni unutmuşuz?
Artık renklerine bakıp ağlamalıyım
Asil sevdana vermeli yüreğimi
Derelerini, oyuklarını yüzüme çizmeliyim
Ateşler yakmalı, tanrılarını barıştırmalıyım kendimle
Sabrına ve asaletine dönmeliyim artık
Dicle ile Fırat?ın arası
Kalbimin asil yarası
Senin sızını taşımalıyım artık
Newroz ateşleri yakmalıyım yüreğimde
Sana dönmeliyim.
07.01.2004
Ankara
Şemsettin Kaya
Şemsettin Kaya
Bu şiir 2263 defa okunmuştur.